1-ای آدمیزاده تا سلطنت من پایدار است از هیچ ستمکاری بیم نکن و سلطنت من ابد است.

2-ای فرزند آدم تا خزانه ی من پر است به دیگری امیدوار مباش و خزاین من پیوسته پر است.

3-ای آدمیزاده تا مرا می یابی با دیگری بیش از اندازه لازم انس نگیر که هر وقت،مرا بخوانی به تو نزدیک و با تو مهربانم.

4-ای فرزند آدم من تورا دوست دارم،تو هم مرا دوست بدار.

5-ای فرزند آدم تا از صراط نگذری از قهر من ایمن مباش.

6-ای فرزند آدم همه چیز را برای تو آفریدم و تو را برای خودم و تو چگونه از من می گریزی؟

7-ای آدمیزاده من تو را از خاک و سپس از نطفه بیافریدم و در خلقت تو در نماندم،از یک گرد نانی که می خوری و خورده آرزویی که داری در می مانم!؟

8-ای فرزند آدم تکلیف های من به عهده ی توست و رزق تو به عهده ی من،اگر در انجام تکالیف سرپیچی کنی،من از بنده پروری خودداری نکن.

9-ای فرزند آدم!همه تو را برای خودشان می خواهند و من تو را برای خودت،آنگاه تو از من میگریزی؟!

10-ای آدمیزاده به خاطره خود بر من غضب می کنی و به خاطر من بر خود خشم نمی گیری؟!

11-ای آدمیزاده تو رزق فردا را مطالبه نکن،چنان که من هم عمل فردا را از تو نمی خواهم.

12-ای فرزند آدم اگر به قسمت خود راضی شوی،قلب و بدنت را آسوده می کنم و ستوده باشی و اگر ناراضی شوی دنیا را بر سرت مسلط می کنم تا چون آهوی بیابان به دنبالش بدوی و جز به مقدار روزی بیابی و دچار نکوهش گردی.